مقدمه
وقتی به سینمای علمی‌تخیلی فکر می‌کنیم اولین چیزی که به ذهن‌مان می‌رسد چیست؟ جهانی آرمانی و بی‌هیاهو یا جهانی ویران و بیرحم؟ گزینه دوم به‌نظر تعریفی آشنا‌تر است. بیش از نیم‌قرن است که سینمای علمی‌تخیلی پر شده است از فیلم‌هایی به‌اصطلاح «ویران‌شهری». یک نگاه سریع به نمونه‌های موفق متأخر ژانر علمی‌تخیلی در دهۀ گذشته گرایش این سینما به زیرژانر ویران‌شهری را نشان می‌دهد: فیلم‌هایی چون بین‌ستاره‌ای (۲۰۱۴)، بلیدرانر ۲۰۴۹ (۲۰۱۷)، تل‌ماسه (۲۰۲۱)، رستاخیرهای ماتریکس (۲۰۲۱) و سریال‌هایی چون جداسازی (۲۰۲۲) و تاریک (۲۰۱۷). ناگفته پیداست که زیرژانر ویران‌شهری شاخصۀ کلی این ژانر را تعیین نمی‌کند، خاصه در ادبیات.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
