تل‌ماسه را که می‌نوشتم، در ذهنم هیچ جایی برای نگرانی درباره موفقیت یا ناکامی کتاب نبود. تنها دلمشغولی‌ام نوشتن بود و بس. ‏پیش از آنکه بنشینم و داستان را بنویسم، شش سال تحقیق کرده بودم.