جنبشی که ابتدا به نام جنبش نرمافزاری رایگان (Free Software) آغاز شده بود و بعدها بهدلیل بدفهمی موجود در کلمه «رایگان» به جنبش متنباز تغییر نام داد این روزها بیش از هر زمانی اهمیت یافته است. ما در دورانی زندگی میکنیم که بخش بزرگی از زندگی روزمرهمان به جهان نرمافزارها و ارائهدهندگان زیرساختهای نرمافزاری فعال در فضای آنلاین گره خورده است. جریان ابتکارات و نوآوریهای نرمافزاری و رایانهای که عمدتاً به نام فعالان سیلیکون ولی گره خورده است، گرچه در ابتدا جریانی ضدساختار و برهمزننده نظم موجود مینمود و با تأکید بر آزادی و اهمیت هویت افراد شکل گرفته بود، کمکم مسیر خود را تغییر داد. اکنون دیگر کسی خریدار شعارِ «شیطان نباشید» گوگل نیست.
ابرشرکتهای فناوری بخش بزرگی از سیطره مطلق خود بر بازار جدیدی را که به نام «سرمایهداری داده» شناخته میشود به خود اختصاص دادهاند. بازار مالی قدرتمند این نهادها و سلطۀ آنها بر برخی زیرساختهای اصلی دنیای دیجیتال ــ که اکنون دیگر مجازی نامیدنشان شاید اشتباهی گمراهکننده باشد ــ همراه با نبردی بیوقفه در حوزه ثبت و ادعای مالکیت معنوی ابداعات پیش میرود.