تولید تاریخ و یاد در بازی‌های ویدیویی نظامی

در سال‌روز آتش‌بس جنگ جهانی دوم در سال ۲۰۱۸، حساب کاربری مجموعه بازی «Halo» توییت زد: «به افتخار همه کسانی که در نیروهای مسلح کشورمان خدمت کرده و می‌کنند ــ با تشکر #روزکهنه‌سربازان». این توییت با عکسی همراه بود که در آن، شخصیت نمادین این بازی، مستر چیف، به یک هواپیمای نظامی در حال پرواز نمایشی سلام نظامی می‌داد. این حساب کاربری سال‌ها بود که بی‌سروصدا و به‌دور از حاشیه به‌ تبلیغ محصولاتش می‌پرداخت، ولی این توییت نشان داد که انگار مدیران بِرند معروفی مثل «Halo» حمایت ارتش آمریکا را امری غیرسیاسی و بی‌حاشیه تلقی می‌کنند و این سؤال‌برانگیز است. همچنین، داده‌های فروش بازی‌های رایانه‌ای در ۲۰ سال گذشته نشان می‌دهند که مجموعه بازی‌های ویدیویی «Call of Duty» در ده سال اخیر، از پرفروش‌ترین بازی‌های ویدیویی بوده ‌است. این دو نمونه به‌خوبی گویای فضای نظامی‌زده بازی‌های ویدیویی‌اند. بازی‌های جنگی از این جهت که هم بازنمایی‌هایی از جنگند و هم ژست‌هایی یادانگیز، توانسته‌اند بخشی از ذهنیت و درک جوامع و گروه‌ها را از منازعات تاریخی شکل دهند ــ آن‌ها یکی از ابزارهای سازماندهی درک و تصورات ذهنی ما از تاریخ و گذشته‌اند.