گروه اندیشه: اندرو فینبرگ (-1943) فیلسوف نامدار متولد آمریکا، صاحب کرسی تحقیقاتی کانادا در فلسفه فناوری در دانشگاه سیمون فریزر ونکوور و یکی از برجسته‌ترین نمایندگان نظریه انتقادی در دوره حاضر است. حوزه‌های پژوهشی فینبرگ فلسفه فناوری، فلسفه قاره‌ای، نقد فناوری، و مطالعات علم و فناوری است. او در سال 1965 از دانشگاه جان هاپکینز لیسانس فلسفه گرفت و سپس فلسفه را در دانشگاه کالیفرنیا زیر نظر هربرت مارکوزه ادامه داد و در سال ١٩٧٢ در مقطع دکترا فارغ‌التحصیل شد. دو سال نیز در دانشگاه سوربن درس خواند. او در دبیرستان با فلسفه آشنا شد و اول بار نیز با خواندن کتاب‌هایی درباره فیلسوفان اگزیستانسیالیست. پس از ورود به دانشگاه مشغول مطالعه پدیدارشناسی هایدگر و آثار لوکاچ شد و تز پایان‌نامه دکترای خود را نیز درباره لوکاچ و مارکوزه نوشت. فینبرگ در دوران تحصیل در جریان چپ نو نیز فعال بود و مجله‌ای به راه انداخت تحت عنوان آلترناتیوز. او در رخدادهای مه 68 پاریس نیز شرکت داشت. فینبرگ بعد از اتمام دوران تحصیل، مدتی را در دانشگاه دولتی سان‌دیگو مشغول به تدریس شد و از سال ۲۰۰۳ نیز در دانشگاه سیمون فریزر ونکوور حاضر است.
او علاوه بر سنت فکری مکتب فرانکفورت که به آن تعلق دارد در آثار خود تحت تأثیر فیلسوفانی چون هربرت مارکوزه و کارل مارکس و مارتین هایدگر و تئودور آدورنو و میشل فوکو است. فینبرگ چندین کتاب مهم نوشته است که ازجمله می‌توان به لوکاچ، مارکس و منابع نظریه انتقادی (١٩٨١)، نظریه انتقادی فناوری (١٩٩١)، مدرنیته بدیل: چرخش تکنیکی در فلسفه و نظریه اجتماعی (١٩٩٥)، پرسش از فناوری (١٩٩٩)، تغییر فناوری (2002)، هایدگر و مارکوزه: فاجعه و رستاخیز تاریخ (2005)، فلسفه پراکسیس (٢٠١٤)، تکنوسیستم (2017) اشاره کرد.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
