آموزش آنلاین بر بستر آفلاین

وقتی شیوع ویروس کرونا در زمستان سال گذشته زنگ تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها را نواخت، دانش‌آموزان و دانشجویان ته دلشان خوشحال بودند که ‏این تعطیلیِ «نهایتاً چندهفته‌ای» را به تعطیلات نوروز وصل می‌کنند و بعد به کلاس درس‌شان برمی‌گردند. این خوشحالی اما چندان دوام ‏نیاورد. ویروس ناخوانده ماندنی شد و کم‌کم کلاس‌ها به پشت صفحه نمایشگرها رفت و اینگونه عصری جدید در آموزش پدیدار شد.‏

«شاد» مردود شد

پنج خواهر و برادر قد و نیم‌قد به ردیف نشسته‌اند و یک گوشی همراه را بین خودشان دست‌به‌دست می‌کنند. کوچک‌ترین‌شان کلاس اول و ‏بزرگترین‌شان کلاس دهم است و کلاس درس همه‌شان در همین یک گوشی همراه است. یکی امتحان دارد و آن‌ یکی باید حضورش را بزند. ‏دیگری باید تکالیف مدرسه‌اش را بفرستد. گاهی آرام می‌گیرند و گاهی دعوایشان می‌شود. ‏

آموزش و پرورش بعد از آنکه دید ویروس کرونا به این سادگی‌ها رفتنی نیست برای دانش‌آموزان «شاد» را به‌راه انداخت، اپلیکیشنی که باید نشان ‏می‌داد آموزش و پرورش حتی در چنین شرایطی هم تعطیل نیست. اما آنگونه که باید از پس انجام وظیفه‌اش برنیامد. سیدحسن ‌الحسینی، ‏مشاور وزیر آموزش و پرورش و مسئول شبکه شاد، در گفت‌وگویی آمار کسانی را که در این برنامه احراز هویت شده‌اند ۱۱ میلیون و ۲۰۰ ‏هزار نفر اعلام کرد. بر اساس گفته‌های او کل جمعیت دانش‌آموزی کشور ۱۴ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر است و سه‌ونیم میلیون ‏دانش‌آموز از آموزش مجازی محروم‌اند. این رقم معادل ۲۴ درصد دانش‌آموزان است و نشان می‌دهد از هر چهار دانش‌آموز ایرانی یکی ‏از آموزش مجازی بازمانده است. ‏