مقدمه وقتی به سینمای علمیتخیلی فکر میکنیم اولین چیزی که به ذهنمان میرسد چیست؟ جهانی آرمانی و بیهیاهو یا جهانی ویران و بیرحم؟ گزینه دوم بهنظر تعریفی آشناتر است. بیش از
داستانهای خیالپردازانه درباره آینده یا جهان بهشکلی متفاوت از آنچه پیرامون خود میبینیم، همیشه جذاب بودهاند. دامنه خیالپردازی انسان هم حد و مرز مشخصی ندارد. بسیاری آینده را از دریچه خیالپردازی
پارکهِرست، که چهرهاش از فرط هیجان سرخ شده بود، نفسنفسزنان گفت: «وای! بچهها بیاین اینجا. نگاه کنین!» همگی دور نمایشگر حلقه زدند. بارتون گفت: «همینجاست.» قلبش بهطرز غریبی میتپید. «چقدر خوشگله.»