در دهۀ گذشته بسیاری ادعا کردند که «صنعت نسل ۴.۰» و «اینترنت صنعتی» آغازگر «انقلاب صنعتی چهارم»اند. اما اصطلاح «انقلاب صنعتی چهارم» را نه جامعۀ علمی که اقتصاددانان و صنعتگران جاه‌طلب وضع کرده‌اند. این اصطلاح ابداع کلاوس شواب، اقتصاددان آلمانی، است که از سال ۲۰۱۶ بعد از «مجمع جهانی اقتصاد» در چشم به‌هم زدنی در سرتاسر جهان تداول یافت و عموماً آن را در توصیف انقلاب فناوری دیجیتال به‌کار می‌گیرند. در مباحث روز استدلال می‌کنند که «صنعت نسل ۴.۰» همان انقلاب صنعتی چهارم است که از پی سه انقلاب صنعتی قبلی می‌آید:
۱. انقلاب صنعتی اول که با موتور بخار و نیروی آب به‌وجود آمد؛
۲. انقلاب صنعتی دوم که ماحصل قدرت جریان برق بود؛
۳. انقلاب صنعتی سوم که با خودکارسازی رایانه‌ای/رایانشی به‌وجود آمد (بنگرید به تصویر شمارۀ ۱).
مبلغان و مروجان «صنعت نسل ۴.۰» از کالای اساسی انقلاب صنعتی جدید هم سخن می‌گویند: اگر در قرن هجدهم و نوزدهم، همزمان با انقلاب صنعتی اول، کالای راهبردی جهان پنبه بود، و در قرن بیستم و بیست‌ویکم کالای راهبردی نفت است، در عصر پیش رو کالای راهبردی جهان داده یا به‌اصطلاح دیتا خواهد بود.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
