فیلم و رؤیا از بسیاری جهات به هم شبیهند. هر دو تجربیاتی کاملاً دیداری هستند. هر دو آن‌ها اساساً مدیومی دوبعدی۱ هستند اما به‌واسطۀ عواملی مانند پرسپکتیو۲ و تفاوت در سرعت حرکت بین پیش‌زمینه و پس‌زمینه۳ می‌توانند تصور و درکی از عمق ایجاد کنند و به فضای سه‌بعدی نزدیک شوند. هر دو آن‌ها به‌واسطه محرک‌های حسیِ شنیداری-دیداریِ منحصر‌به‌فردی۴ که ارائه می‌دهند، توجه ما را به خود جلب می‌کنند و قدرتی هیپنوتیزم‌کننده دارند؛ و هر دو بر ذهن مخاطب اثر می‌گذارند اگرچه ماهیت و عمق این تأثیر می‌تواند به دلایل بسیاری متفاوت باشد.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
