این مقاله به بررسی تأثیرات اجتماعی-اقتصادی انقلاب صنعتی چهارم پرداخته است. نویسنده ضمن انتقاد از رواج رهیافت‌های فن‌سالارانه و ورود آن‌ها به اسناد راهبردی حکومت‌ها، مشکل اصلی را در بُعد اجتماعی «صنعت نسل ۴.۰» جست‌ویافت می‌کند. سپس به مقایسه نظرات کارل مارکس و تفسیر پل میسُن، روزنامه‌نگار انگلیسی، از آن‌ها می‌پردازد. نویسنده برخلاف بیشتر متفکران (از جمله میسُن) که از «کاهش قابل‌ملاحظه محل‌های کار» سخن می‌گویند، نظری مشابه مارکس دارد و «تولید انسان را مولدترین نیرو» می‌داند. این امر پیامدهای مهمی برای بازار نیروی کار و ساختار تولید دارد، مثل فرایند «جابه‌جایی» (relocation) یا «جهانی‌زدایی» (deglobalization)، کوتاه‌تر شدن فاصله میان عرضه‌کننده و مصرف‌کننده به دلیل دیجیتالی شدن جامعه و اهمیت فزاینده صنایع نوآور کوچک. اقتصاد جهانی نیز نیازمند تغییراتی اساسی است که مهم‌ترین‌شان نزدیک‌تر شدن دولت‌ها به یکدیگر در سطوح اقتصادی و اجتماعی است. ادغام اقتصادی جهان باید با ادغام اجتماعی همراه باشد، وگرنه کشورهای پیشرفته‌تر باید آماده مواجهه با یک موج دائمی از مهاجرت‌های گسترده و شاید حتی خطر درگیری‌های جنگی باشند.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
