استقلال رسانه از دولت‌ها در کشورهای مختلف تعاریف گوناگونی دارد و این تفاوت ریشه در نگاه کلی حکومت‌ها به مقوله رسانه دارد. در کشورهایی که قائل به آزادی رسانه‌ها هستند، رسانه مستقل می‌تواند بدون الزام به پاسخگویی به نهادهای حاکمیتی و در جهت روشنگری شهروندان به پوشش اخباری بپردازد که شاید چندان هم به مذاق حاکمیت خوش نیاید و حتی در مواردی اعتراضات مردمی را پوشش دهد یا در گزارش‌هایی تحقیقی پرده از حقایقی بردارد که ای بسا حاکمان یک کشور را پای میز محاکمه بکشاند. اما در کشورهایی که آزادی رسانه مفهومی است دور از دسترس و رؤیایی، استقلال رسانه را می‌توان در پرهیز مدیران رسانه از دریافت یارانه‌های دولتی خلاصه کرد. چرا که موضوعات مطرح‌شده در این رسانه‌ها همچنان زیر ذره‌بین نهادهای ناظر بر مطبوعات است و شاید به همین دلیل نشریات مستقل در این کشورها چاره‌ای ندارند جز پرداختن به موضوعات تخصصی که کمتر حساسیت‌برانگیز باشند.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
