«پردازش زبانهای طبیعی» از شاخههای کاربردی اصلی علوم پردازشی و یادگیری ماشینی است که در سالهای گذشته رشد قابلتوجهی داشته است. توانایی الگوریتمهای پردازشی در حل مسائل مربوط به «تحلیل زبانهای طبیعی» هم در دهه اخیر رشدی خیرهکننده داشته است. همزمان نیز شاهد بهبود روزافزون الگوریتمهای یادگیری ماشینی و افزایش سرسامآور سرمایهگذاریها در این حوزه بودهایم که به بحثهایی چالشبرانگیز دامن زده است. اما سروکله این الگوریتمها از کجا پیدا شد؟ داستانشان از کی شروع شد؟ این الگوریتمها چگونه کار میکنند؟ چه کارهایی از دست آنها برمیآید؟ آیا میتوانند بهمیانجی «زبان» به جهان بیندیشند؟ آیا قادرند مثل حافظ و سعدی شعر بگویند، و مثل یک روزنامهنگار مقاله بنویسند؟