فناوری و سرمایهداری، در رسانههای جریان اصلی جهان، چنان درهمتنیده توصیف میشوند که تصور یکی بدون دیگری ناممکن مینماید. رسانههای میداندار و سازمانهای تولیدکنندۀ ایده و نظر و محتوا که بهشکل مستقیم و غیرمستقیم از طرف ثروتمندترین ثروتمندان زمین تغذیه میشوند بهشکلی کارآمد استدلال و منطق را در خدمت نفع خصوصی آنها بهکار میگیرند. اما در اکثر رسانهها، بهخصوص رسانههای علم و فناوری، خبری از استدلال و منطقی نیست که در خدمت نفع عمومی باشد مگر اشاراتی جستهوگریخته به اقداماتی که ادعا میشود جهان را جایی بهتر برای همه خواهد ساخت و همه مشکلات امروزمان را حل خواهد کرد، از گرسنگی و خشکسالی تا تغییر اقلیم و حتی مرگ.