کارگران صنعت بازی‌

درست است که تداوم همه‌گیری کوویدـ۱۹ بر بسیاری از بخش‌های جامعه تأثیرات فاجعه‌باری گذاشته اما صنعت بازی‌های ویدیویی پیوسته در حال ترقی است. قرنطینه برای بسیاری از ما مجالی فراهم آورد تا سرگرم بازی‌های ویدیویی شویم، به‌ویژه حالا که بعضی از ما از خانه «کار» می‌کنیم.

آمریکایی‌ها پس از اعلام تعطیلی عمومی، تا سه‌ماهۀ دوم سال ۲۰۲۰ (آوریل تا ژوئن)، ۱۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار خرج بازی‌های ویدیویی کرده‌اند، رشدی ۳۰درصدی نسبت به سال قبل. فقط در ماه آوریل، فروش بازی‌ ۷۳3درصد، سخت‌افزار ۱۶۳درصد و لوازم جانبی ۴۶درصد رشد داشتند. این تغییرات اهمیت ویژه‌ای دارند، زیرا معمولاً پیش از معرفی کنسول‌های نسل جدید، روند خرید کاهشی می‌شود.

بازی‌های ویدیویی، در دوران همه‌گیری، برای بسیاری اسباب رهایی بود. پیش از تعطیلی عمومی، بازی‌های ویدیویی نقداً به یک فعالیت فرهنگی رایج بدل شده بودند، اما بحث و جدل‌های سیاسی درباره نقش این رسانه تازه دارد از نگرانی‌های [معمول] درباره خشونت و اخلاق‌ستیزی [در بازی‌ها] فراتر می‌روند. وقتی علاقه به بازی‌های ویدیویی این‌قدر افزایش یافته است، دیگر نمی‌توان آن‌ها را صرفاً وسیله‌ای دانست که ذهن جوانان را فاسد می‌کند ــ شاهد آن هم، برای مثال، الکسندریا اوکاسیو کورتز و الهان عمر که با بازی آنلاین «در میان ما» (Among Us) در پلتفرم «توییچ» سعی کردند مردم [آمریکا] را به رأی‌دادن تشویق کنند.