سال 2017 سارا اُکانر در فایننشال تایمز درخواستی معقول منتشر کرد و ضمن آن با ملایمت هم به نکوهش کسانی پرداخت که در انتظار فاجعه نشستهاند و ما را از «جامعه بدون کار» میترسانند و هم به نکوهش «رویاپردازان شیفته تکنولوژی» که بیوقفه سنگ آیندهای دیجیتال و مملو از شغلهای تازه و جذاب را به سینه میزنند. اکانر میگفت «نباید چندان نگران کارهایی باشیم که ممکن است از بین بروند»، مثلا آنها که بهدلیل اتوماسیون پیشرفته از بین میروند، ولو این اتوماسیون پیشرفته وعدهای باشد که هنوز محقق نشده است. در عوض، باید کانون توجه خود را بهبود دستمزد و شرایط شغلهایی قرار دهیم که هنوز آنچنان که باید به آنها توجه نشده و دستکم گرفته میشوند ولی میدانیم نیاز به آنها کاهش نخواهد یافت و همچنان باقی خواهند ماند، کارهایی مثل خدمتکاری خانه یا پرستاری.