«امروز در سرتاسر بریتانیا و اروپا و آمریکا شاهد دوران عجیبی هستیم. جوامع دوپاره شدهاند و به دو گروه مخالف تقسیم شدهاند، نهفقط در سیاست که در فرهنگ هم. خشمی همگانی علیه نابرابری و فسادِ روزافزون وجود دارد و دیگر اعتمادی به نخبگان هم نیست. همه چیز از کار افتاده است. بهنظر میرسد راه نجاتی نیست.» سریال مستند هشتساعتی جدید آدام کورتیس با این جملات آغاز میشود.
کورتیس فیلمساز و مستندساز معاصر انگلیسی است. او خود را روزنامهنگار میداند: روزنامهنگاری که رسانهاش فیلم است. کورتیس در آثارش، از جعبه پاندورا (1992) و عصرِ خود (2002) گرفته تا حادهنجارسازی (2016)، در جستوجوی تکههای فراموششده یا هرگز دیدهنشدۀ تاریخ است و میکوشد این تکهها را همچون تکههای پازل کنار هم بچیند و به توالی معناداری برسد. او کار حرفهای را از دهه 1980 در مقام خبرنگار/مستندساز در شبکه بیبیسی آغاز کرد و تاکنون بیش از سی فیلم مستند ساخته است. کورتیس با دسترسی به آرشیو گسترده و کمنظیر این شبکه ایدههای جاهطلبانهاش را با سبک منحصربهفرد تدوینش در ترکیب اغواکننده فیلم و موسیقی به تصویر میکشد. اغراق نیست اگر کورتیس را یک مؤلف ـ کارگردان تمامعیار بدانیم. او فیلمهایش را با کمترین بودجه میسازد، تدوین آثارش را خودش انجام میدهد و آنها را با صدای خودش روایت میکند.