مجله وایرد در سال 1993 تأسیس شد، در زمانه‌ای که اینترنت تازه اوج می‌گرفت و به‌سرعت در جامعه رواج می‌یافت. شاکله اینترنت پیش از دهه 1990 قوام یافت اما در این دهه بود که تصمیم‌هایی مهم درباره آینده اینترنت گرفته شد و عملاً مسیرهای آتی مهم‌ترین زیرساخت ارتباطی جهان تعیین شد. در شماره اول بازخورد در مقاله‌ای از رابرت مک‌چسنی با عنوان «چه کسانی اینترنت را تجاری کردند؟» به‌تفصیل به این موضوع پرداخته شد که چطور سیاست‌مداران و شرکت‌های تجاری تصمیم گرفتند اینترنت را به زیرساختی در خدمت تجارت و کسب‌وکار تبدیل کنند، نه به خدماتی عمومی که به‌نفع ارتباط آزاد مردم و اشتراک‌گذاری باشد. در این اوضاع و احوال بود که مجله وایرد شروع به کار کرد.
وایرد را یک زوج روزنامه‌نگار آمریکایی، به نام‌های لوییس روستو و جین متکالف، به‌همراه چند متخصص حوزه فناوری در سانفرانسیسکو به راه انداختند. آن‌ها به‌دنبال انتشار نشریه‌ای بودند درباره فناوری‌های پیشرو. به قول آن‌ها وایرد مجله رولینگ استون حوزه فناوری بود. رولینگ استون سه دهه قبل از وایرد شروع به انتشار کرده بود و در زمینه موسیقی شیوه روزنامه‌نگاری سنتی را پیش گرفته بود. با این سابقه، مجله‌ای در عرصه فناوری شروع به کار کرد و طبیعی بود در آن زمان که اینترنت بین مردم محبوبیت زیادی پیدا می‌کرد اسم مجله را وایرد بگذارند که یکی از معانی‌اش «متصل به اینترنت» است. طبق شعارهایی که در اولین شماره‌ها مطرح شد پدر معنوی وایرد مارشال مک‌لوهان بود. مک‌لوهان نظریه‌پرداز مشهور کانادایی در حوزه ارتباطات است. همکاران مجله نیز نگاهی آرمانشهری و دیدگاهی خوشبینانه به فناوری داشتند. این نگاه خوشبینانه می‌گوید از فناوری می‌توان در بهبود زندگی بشر در آینده استفاده و در مسیرهایی ایده‌آل حرکت کرد.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
