گروه اندیشه: فرانکو براردی، معروف به بیفو، فیلسوف ایتالیایی و از نظریهپردازان و فعالان شناختهشده مارکسیست در سنت اتونومیسم و از کنشگران مطرح حوزه رسانه است. او در آثار خود بیشتر به بررسی نقش رسانهها و فناوری اطلاعات و سرمایهداری مالی و ارتباطی در عصر مابعدصنعتی میپردازد. از براردی بیش از بیست جلد کتاب منتشر شده است که از مهمترین آثار او میتوان به اسکیزومدیا: سی سال فعالیت رسانهای (2006)، دولت مستعجل (2009)، پس از آینده (2011)، قیام: در باب شعر و بودجه (2012)، قهرمانان: قتلعام و خودکشی (2015)، نفسکشیدن: آشوب و شعر (2018) اشاره کرد.
فرانکو براردی در سال 1948 در شهر بلونیا متولد شد. او در سال 1962، در سیزده سالگی، به فدراسیون جوانان کمونیست ایتالیا پیوست اما بهبهانه دارودستهبازی اخراج شد. در زمان دانشجویی از دانشگاه بولونیا، محل تحصیلش، در شورش مه ۶٨ شرکت کرد و از فعالان جنبش بود و به عضویت گروه «قدرت کارگری فراپارلمانی» درآمد. در این گروه با آنتونیو نگری، فیلسوف رادیکال ایتالیایی، آشنا شد. براردی در سال 1975 مجله A/traverso را تأسیس کرد و تا سال 1981 با این مجله همکاری داشت و بسیاری از مقالات مهم خود را در این نشریه به طبع رساند. او همچنین در حد فاصل سالهای 1976 تا 1978 از گردانندگان رادیو آلیس، اولین رادیوی زیرزمینی و رایگان ایتالیا، بود. فرستنده رادیو آلیس کاملاً مخفی بود. رادیو آلیس در دهه 1970 علیه حکومت مرکزی ایتالیا کار میکرد. سرانجام براردی تحت تعقیب قرار گرفت و در دهه 1980 به فرانسه گریخت و با فلیکس گاتاری، فیلسوف و روانکاو رادیکال فرانسوی، دوستی ماندگاری برقرار و کتابها و مقالات متعددی در حوزههای متنوعی چون جامعهشناسی و نظریه ارتباطات و نقد فناوری و فلسفه و روانکاوی و هنر معاصر منتشر کرد. او با گاتاری در کمپین «رادیو آزاد مردمی» نیز همکاری کرد.