عبارت‌های «افشاگر» و «افشاگری»، در روزگار ما، بخش ثابت روزنامه‌نگاری جهان است. از این‌رو، همکاری روزنامه‌نگاران و افشاگران در کشورهای پیشرفته کاملاً جا افتاده است. آنچه این همکاری را به‌شکل قانونی امکان‌پذیر کرده است، پذیرفتن این موضوع است که فساد و تخلف در رده‌های بالای دولتی و نهادهای امنیتی، به‌دلیل فقدان نظارت‌های بالادستی و بیرونی، بسیار محتمل‌تر است.

ویلیام گیبسون، که اخیراً رمان بازشناسی الگوها (۲۰۰۳) را منتشر کرده، بی‌تردید آن واژۀ ابداعی خود، یعنی «فضای مجازی یا سایبری»، و ‏شبکۀ درونی ارتباطات و اطلاعات جهانی را بیشتر به تصویر کشیده است تا آن دنیای ابژه‌محور در عصر کالایی‌شدن متأخر را که این ‏جدیدترین رمانش کورمال‌کورمال راه خود را در آن می‌جوید و پیش می‌رود.

در کنار دستاوردهای نوین بشر، مانند واکسن‌های مبتنی بر «آر ‌اِن ‌ای» پیام‌رسان، بازار تئوری‌های توطئه درباره واکسن و چیپ‌ست‌ها و ربات‌های نانو نیز بسیار داغ است.