کلمه «سایبورگ» بی‌شک در وهله اول یادآورِ دنیای علمی‌تخیلی است، دنیایی که سال‌ها و قرن‌ها مملو از موجودات و بدن‌های ماشینی بوده است. اما در کمال شگفتی باید گفت ما هم‌الان در دنیایی پر از سایبورگ زندگی می‌کنیم. به‌بیانی ساده، سایبورگ بدنی است مرکب از اندام‌های ارگانیک و فناورانه. به‌لطف پیشرفت فناوری، خاصه در علم پزشکی، سال‌ها است که امکانات فناورانه در کمک به افرادی که یکی از حسهای پنج‌گانه‌شان را از دست داده‌‌اند یا دچار نقص عضو شده‌اند به کار می‌آید؛ امکانات فناورانه‌ای چون پروتز، ایمپلنت، حلزون‌هایی که درون گوش می‌کارند. بدین‌ترتیب می‌توان گفت از کاشت هرگونه فناوری رایانه‌ای در بدنْ سایبورگ به وجود می‌آید که از دهه ۱۹۹۰ ــ با کاشت تراشه‌هایی در مغز با هدف بهبود عملکرد افراد فلج ــ جدیت بیشتری یافت. بنابراین عصر کنونی را می‌توان عصر آمیخته‌های انسان-ماشین دانست، عصر سایبورگ‌ها.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
