از اندرونی تا دانشگاه‌های بین‌المللی؛ شاید این همان راهی است که زنان ایران در ۱۲۰ سال اخیر در حوزه ترجمه طی کرده‌اند. آن‌ها که روزگاری در سایه نام همسر و برادر و پدر پنهان می‌شدند تا بتوانند ترجمه‌هاشان را منتشر کنند، اکنون با گذشتِ بیش از یک قرن، با تلاش و مبارزه و ایستادگی، به جایی رسیده‌اند که دانشگاه‌های بین‌المللی از آنان تقدیر می‌کنند و نام بسیاری از آن‌ها از مرزهای قراردادی کشور هم فراتر رفته است. این راه به آسانی طی نشده، راهی پر فراز و نشیب که هنوز هم به موانعی برمی‌خورد.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
