حراج آتش

یطان با لحنی خودمانی گفت: «بیا این مسخره‌بازی‌ها را بگذاریم کنار. تو نیازی به هیچ دلیل و مدرکی نداری.» ‏

ژنرال دِبرِت سرش را بسیار آهسته به نشانۀ تأیید جنباند و گفت: «درست می‌گویی. یک جور هاله وجود دارد، یک جور ‏احساس، ‏یک چیز نو…»‏.

شیطان گفت: «البته که نوست. تو قبلاً هرگز من را مستقیم و بی‌واسطه ندیده‌ای.» ژنرال یاد واقعه‌ای در کره افتاد… چند واقعه… ‏اما شیطان همچنان داشت حرف می‌زد. «بیا وقت تلف نکنیم. من عجله دارم و می‌خواهم زودتر این ماجرا را فیصله بدهم.» ‏

وقتی مستقیم به شیطان نگاه می‌کردی، به هیچ وجه خوش‌قیافه نبود. راستش حتی خیلی هم کریه بود. ژنرال سعی کرد اعتنایی ‏نکند، ولی نتوانست و عاقبت تشرزنان گفت: «بسیار خب. چی را می‌خواهی فیصله بدهی؟ اصلاً برای چی سراغ من آمده‌ای؟ من که ‏مطمئناً… اِم… احضارت نکردم.»‏