سالهاست که عرصۀ سیاست در ایران با عرصۀ رسانه در هم آمیخته است. اغراق نیست اگر بگوییم اولین مواجهه رسانههای نوین با سیاست، در تاریخ ایران معاصر، برمیگردد به مبارزات مردم ایران در انقلاب مشروطه. نشریات مستقل فارسیزبان، با عبور از دوران حدوداً هفتاد ساله مطبوعات حکومتی، عموماً خارج از ایران شروع به انتشار کردند، روزنامههایی چون قانون و اختر و حبلالمتین. البته این نشریات صرفاً در خطمشی مستقل از حکومت بودند، نه در مبنای استقلال حرفهای روزنامهنگاری که مفهومی بهمراتب جدیدتر است. در هر حال، مطبوعات پیش از مشروطه عرصه عمومی سیاست را نزد مردم ایران گشودند و نشریات نوین در کنار توسعه مدارس در سراسر ایران، دو رکن مهم تحقق انقلاب مشروطه بودند. از اینرو، انقلاب مشروطه را شاید بتوان اولین تقاطع رسانه و سیاست در ایران معاصر دانست.