فاشیسم دیجیتال چگونه عمل می‌کند

بیشتر مردم جسته‌گریخته، چیزهایی در مورد فاشیسم می‌دانند. ریشه فاشیسم به دهه ۱۹۲۰ میلادی و تأسیس سازمان «Fasci Italiani di Combattimento» (مجمع مبارزان ایتالیایی) در ایتالیا برمی‌گردد. اکنون، بعد صد سال، هم ایتالیا تغییر کرده و هم فاشیسم. گونه کلاسیک فاشیسم، موسوم به فاشیسم موسولینی، اکنون به گونه جدیدی به‌نام فاشیسم دیجیتال بدل شده است. احتمالاً یکی از بزرگ‌ترین متخصصان فاشیسم در جهان، شیمی‌دان، متفکر، نویسنده، چریک یهودی ایتالیایی و یکی از بازماندگان هولوکاست، پریمو لوی باشد. او نه‌تنها تجربه دست‌اولی از فاشیسم ایتالیایی و نازیسم آلمانی داشت که از درون شاهد عملکرد فاشیسم هم بود. او سازوکار فاشیسم را با دقت بسیار خوبی توصیف کرده است. مهم‌تر از همه، او توانست نظریه و کارکرد فاشیسم را از منظر چیزی بررسی کند که فاشیسم بیش از هر چیزی در دنیا از آن متنفر است: بشریت.

یکی از نکته‌های ارزشمند و ماندگاری که پریمو لوی به ما آموخت این است که «هر عصری فاشیسم خاص خود را دارد.» ایتالیا در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ و آلمان در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ هرکدام فاشیسم خاص خود را داشتند. یکصد سال بعد، عصر اینترنت هم فاشیسم خاص خود را دارد. درست است که در قفس کردن کودکان مهاجر لزوماً به‌معنی ایجاد اردوگاه «کیندر کی‌زی نیست»^۱ و هر اقدام خودخواهانه و ظالمانه‌ای را نمی‌توان فاشیسم تلقی کرد اما اصول ایدئولوژی فاشیسم کلاسیک هنوز از بین نرفته است. مثلاً فاشیسم نو یا فاشیسم دیجیتال کاملاً بر طبق اصول ایدئولوژی فاشیسم کلاسیک عمل می‌کند، که عبارتند از: