ساختار رسانه ــ بهمعنای عام و وسیع آن ــ در دهههای گذشته دستخوش تغییراتی بنیادین شده است. بخشی مهم از این تغییرات را ارتباطات دیجیتال رقم زده است. اگر زمانی اختراع تلگراف باعث شد جهان کوچکتر شود و رسانهها در زمانی اندک به داستانهایی در دوردستها دسترسی داشته باشند، توسعه ارتباطات و فناوری دیجیتال نهتنها موانع زمانی و مکانی را محو کرد که اقتدار و مرجعیت رسانههای میراثدار و سنتی را نیز زیر سؤال برد. اگر زمانی رسانههایی چون روزنامههای چاپی معتبر و شبکههای رادیو و تلویزیون با استفاده از سرمایه و امکانات وسیع خود تنها مرجع «خبردار شدن» به شمار میرفتند، نسل جدید ارتباطات دیجیتال مرجعیت آنها را کمرنگ کردهاند.