با تلفیق و ترکیب مجموعه‌ای از تعاریف می‌توان پژوهش‌ها و نظریه‌های انتقادی ارتباطات و رسانه را به‌مثابه آن دست مطالعاتی تبیین کرد که به صورتی هستی‌شناختی بر تجزیه و تحلیل رسانه‌ها، ارتباطات و فرهنگ در متن روابط نامتقارن قدرت، سلطه، بهره‌کشی، سرکوب و کنترل متمرکزند؛ مطالعاتی که در سطحی کنش‌شناختی به دنبال آن هستند تا با به خدمت گرفتن پدیدارشناسانه تمامی شیوه‌ها و ابزارهای نظری و تجربی موردنیاز، تاسیس و برپایی یک جامعه مشارکتی و تعاونی را تسهیل سازند.
خوانندۀ گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شمارۀ جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشتۀ مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژۀ وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامۀ همین صفحه ببینید
