انحصار روی کاغذ، واگذاری در عمل

تلویزیون در ایران از وقتی دولتی شد، همواره انحصاری بوده اما به نظر می‌رسد به‌تدریج این وضعیت در حال تغییر است. دلیل این اتفاق نیز بیش از این‌که خواست مدیران و سیاست‌گذاران تلویزیون در ایران باشد، ناشی از جبر تکنولوژیک زمانه است؛ فناوری‌های نوین اطلاعات و ارتباطات، ماهواره‌ها، اینترنت و به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها باعث شده‌اند که رسانه تلویزیون سنتی که با پخش زمینی یا کابلی کار می‌کند سلطه سابق را در نظام رسانه‌ای جهان و به همین‌ ترتیب، در ایران نداشته باشد.