تلویزیون در ایران از وقتی دولتی شد، همواره انحصاری بوده اما به نظر می‌رسد به‌تدریج این وضعیت در حال تغییر است. دلیل این اتفاق نیز بیش از این‌که خواست مدیران و سیاست‌گذاران تلویزیون در ایران باشد، ناشی از جبر تکنولوژیک زمانه است؛ فناوری‌های نوین اطلاعات و ارتباطات، ماهواره‌ها، اینترنت و به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها باعث شده‌اند که رسانه تلویزیون سنتی که با پخش زمینی یا کابلی کار می‌کند سلطه سابق را در نظام رسانه‌ای جهان و به همین ترتیب، در ایران نداشته باشد.
خوانندۀ گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شمارۀ جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشتۀ مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژۀ وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامۀ همین صفحه ببینید
