«روستای ما جایی دورتر از بندرعباس است. آن‌قدر دور که در تمام عمر 18 ساله‌ام تنها یک‌بار به مرکز استان رفته‌ام. تهران؟ بار اول است که پایم را این‌جا می‌گذارم. اگر دانشگاه قبول نمی‌شدم، شاید هیچ‌وقت دیگر هم نمی‌توانستم به تهران بیایم.» عباس 18 ساله در اولین کلاس از اولین روز دانشگاه، در حال معرفی خود به دوستانش است. او با هدف تحصیل روزنامه‌نگاری از دورترین روستاها از پایتخت، خارج شده و حالا دانشجو 20 ساله در دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه است. در این دو سال، حداقل انتظاری که از درس و دانشگاه داشته این بوده تا بتواند خرج تحصیل خود را فراهم کند و در نهایت، با فارغ‌التحصیل شدن از مقطع لیسانس، آینده شغلی مناسبی در انتظارش باشد.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
