زنده‌ام که لایک بگیرم

سال‌ها پیش اگر واقعه‌ای نویسنده‌ای را متأثر می‌کرد احیانا روی برگه‌ای، در حاشیه کتابی یا گوشه‌ دفتری آن را ثبت می‌کرد. واقعه می‌ماند، رشد می‌کرد و شاخ و برگ می‌گرفت و شاید به قصه‌ای، شعری یا اثری پژوهشی و انتقادی بدل می‌شد. بوده‌اند شاعرانی که پیش‌نویس شعرهایشان را روی زرورق بسته سیگار یادداشت می‌کرده‌اند و همچنین محققانی که همین زرورق برایشان حکم فیش‌های تحقیق را داشته است. این‌ها همه اما بین نویسنده و قلم و کاغذ محفوظ می‌ماند تا وقتش برسد.