تهیه گزارش از «مناطق محروم» و «جنوب شهر» و «افراد بی‌بضاعت» و «حاشیه‌نشینی» و «آسیب‌های اجتماعی» و هرآنچه به پوشش رسانه‌ای فقر مربوط است، احتمالا در دسته موضوعات کمتر محبوب روزنامه‌نگاری جای می‌گیرد. نه‌فقط به این دلیل که کاری است پردردسر، بلکه شاید در ابتدا «سهلِ ممتنع» به‌نظر برسد. علی‌الظاهر با کلیشه‌های رایج رسانه‌ای، خصوصا در تلویزیون، کار ساده‌ای است: خانواده‌ای فقیر پیدا کنید، توصیفات پرسوز و گدازی از شرایطی که خانواده در آن به‌سر می‌برد ارائه دهید و در آخر هم از نهادهای مسئول بخواهید که به موضوع رسیدگی کنند. اما چنین الگویی با روزنامه‌نگاری حرفه‌ای فاصله بسیار دارد و در عمل، کاری است طاقت‌فرسا.
خوانندۀ گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شمارۀ جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشتۀ مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژۀ وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامۀ همین صفحه ببینید
