کاری که این مجله انجام داد و تأثیری که در ادبیات معاصر ایران داشت نکتهای نیست که اینجا گفته شود. دیگران در آینده بیشائبۀ غرض و حسد یا جانبداری در این باب داوری خواهند کرد.
از یادداشت خانلری در نخستین شماره دوره یازدهم مجله سخن
ذوقهای ظریف اما محتاط و متعادل معمولاً دیرتر از طبعهای عصیانگر و سرکش آنطور که باید به جا آورده میشوند. در تاریخ فرهنگ و ادبیات ایران پرویز ناتل خانلری یکی از نمونههایی است که این مدعا را اثبات میکند. خانلری تجددخواهی مخفی و محتاط است. ادیبی است که ضرورت تحول ساختهای ادبی کهن را درست و بهموقع درمییابد و با آن همراه میشود، بیآنکه یکسره بر آنچه بهعنوان میراث ادبی پشتِ سر دارد چشم ببندد.