هم‌نشینی دو مفهوم «گردشگری» و «طبیعت» قرار بود آدم‌ها را به طبیعت نزدیک‌تر کند، آن‌ها را با سرمایه‌های ارزشمند طبیعی آشنا کند و فضایی برای تجربه ماجراجویی و ارضای کنجکاوی فراهم کند. اما این هم‌نشینی وقتی با چاشنی فرهنگ و دغدغه حفظ محیط‌زیست همراه نباشد، گردشگری را به تهدیدی جدی برای طبیعت تبدیل می‌کند. این روزها در هم‌نشینی «طبیعت» و «گردشگری» برخورد غیرمسئولانه گردشگر با طبیعت موجب نگرانی فعالان محیط‌زیست شده است.
می‌توان گفت مهم‌ترین محل تلاقی این دو مفهوم «طبیعت‌گردی» است، گونه‌ای از گردشگری که در آن گردشگر یکی از مناطق و مناظر طبیعی را مقصد سفر خود انتخاب می‌کند مثل پیاده‌روی در جنگل، کوه‌پیمایی، سفر و اقامت در مناطق بکر و صعب‌العبور، غارنوردی، قایق سواری در رودخانه‌های خروشان. طبیعت‌گردی بیش از هر چیز مستلزم احساس مسئولیت گردشگران نسبت به مقصد سفر است. رفتاری که یک گردشگر یا گروهی از گردشگران در یک منطقه طبیعی دارند می‌تواند در سرنوشت و بافت و پوشش گیاهی، و در سطحی وسیع‌تر، اقلیم یک منطقه تأثیر داشته باشد.
خواننده گرامی
ادامه مطلب را می‌توانید با اشتراک دیجیتال «بازخورد» بخوانید.
با اشتراک دیجیتال:
ـــ به محتوای مطالب شماره جاری دسترسی دارید.
ـــ آرشیو کامل شماره‌های شش سال گذشته مجله در اختیارتان است.
ـــ مطالب ویژه وب‌سایت را می‌خوانید.
گزینه‌های اشتراک را در ادامه همین صفحه ببینید
