آنها مدیران زندگی ما هستند. همان کسانی که به ما میگویند چه کار کنیم. به چه چیز فکر کنیم. به چه مسئلهای واکنش نشان دهیم. چه موضوعی برایمان مهم باشد و چه موضوعی نه. ساعتها میتوانند ما را گوشیبهدست مسحور خود کنند تا لایوهایشان را تماشا کنیم. آنها رؤیاهای ما را زندگی میکنند. آنها هستند که به ما میگویند چطور آرایش کنیم، چطور غذا بپزیم، چه بخوریم، چطور لباس انتخاب کنیم، چطور به مسافرت برویم، چه هدیهای به دوستانمان بدهیم، کجا برویم، از کجا خرید کنیم و… .
نزدیک به ده سال پیش یک پلتفرم ساده، با امکان ویرایش تصویر با آن قابهای مربع ساختارشکن و فیلترهای جذاب دل همه کسانی را که به تصاویر و حرفزدن با زبان تصویر علاقه داشتند برد. آن روزها بهخیالمان قرار بود این فضای جذاب، دنیای سرگرمی ما را رونق دهد، بنا نبود تبدیل به هیولایی مهارنشدنی شود که دنیایمان را ببلعد و تا این اندازه مسخمان کند. اینستاگرام امروز فقط یک پلتفرم سرگرمکننده نیست، بلکه تبدیل به یک رسانه شده است و بخش جدانشدنی روزمرگی ماست. وانگهی، در حال حاضر بسیاری از ما سبک زندگی، تفکر، رفتار و… را از «سلبریتیهای اینستاگرام» وام میگیریم، همانها که خود را «اینفلوئنسر» میدانند.