دخل‌وخرج پادکست فارسی

بردیا برجسته‌نژاد، سازنده پادکست «آلبوم»، پیش از اینکه پادکستر بشود بلاگر بود. او در سال 1385 وبلاگی به اسم «آلبوم» را به راه انداخت و در آن آلبوم‌های موسیقی روز را معرفی می‌کرد و در مورد موزیسین‌‌های تازه‌کار و موسیقی‌های کمتر شناخته‌شده حرف می‌زد. وبلاگ «آلبوم» قریب به 12 سال فعال بود و مخاطبان بسیاری داشت اما به‌خاطر فیلترشدن «وردپرس» و البته خارج‌شدن نسبی وبلاگ از سپهر رسانه‌ای، دیگر بازخورد چندانی نداشت. «آلبوم» یکی از 9 وبلاگی بود که بردیا اداره می‌کرد. بقیه وبلاگ‌ها موضوعات دیگری داشتند که مهم‌ترین‌شان داستان‌نویسی بود. چندی بعد که بلاگر با پدیده پادکست آشنا می‌شود، تصمیم می‌گیرد با کمی تغییر در ساختار ماجرا و ترکیب‌کردن ماهیت آلبوم با داستان‌نویسی، پادکست «آلبوم» را بسازد.

بردیا ساخت پادکست آلبوم را به‌تنهایی شروع کرد. طبق گفته‌هایش، فقط یکی از دوستانش طراحی لوگوی آلبوم را قبول زحمت می‌کند. او که برای شروع کار تجهیزاتی نداشت، دو قسمت اول را با موبایل و زیر پتو ضبط می‌کند اما برای ساخت قسمت سوم به خانه یکی از دوستانش که کارش موسیقی بود می‌رود تا پادکست را با شرایط بهتری تولید کند.

بردیا می‌گوید: «حدود یک سال پیش، به نقطه‌ای رسیدم که یا باید پادکست را تعطیل می‌کردم یا آن را به‌عنوان یک شغل انتخاب می‌کردم. پس تخصص تحصیلی‌ام را که مهندسی صنایع بود رها کردم و دومی را برگزیدم. من یک پادکستر تمام‌وقتم. هر قسمت پادکست آلبوم، از زمان شروع کار تا انتشارش، چیزی بین 160 تا 220 ساعت وقتم را می‌گیرد. در واقع، با توجه به ماهیت و محتوا و حساسیت و تنوع مطالب و منابع، چیزی نیست که بشود با کمتر از این زمان به کیفیت مطلوب رسید.»