شبکههای اجتماعی در همین مدت کوتاهی که ایجاد شدهاند، اثر برجستهای بر فعالیتها و زندگی روزمرهمان گذاشتهاند. بنا به برآورد «دیتاریپورتال»1 بیش از ۴۰درصد از جمعیت ایران تا دی ماه ۱۳۹۹ کاربر شبکههای اجتماعی بودهاند. همچنین میدانیم دستکم ۴۲میلیون ایرانی از پیامرسان تلگرام استفاده میکنند. شاید برای نشاندادن نقش پررنگ شبکههای اجتماعی بر زندگی افراد حتی به چنین آماری هم نیاز نباشد. تجربه زندگی بسیاری از افراد در سالهای اخیر قدرت تأثیر شبکههای اجتماعی را روشن کرده است.
در این سالها نمونههای بسیاری از تأثیر شبکههای اجتماعی دیدهایم، از شکلگیری الگوهای مصرف و تبلیغات گرفته تا تولید ایدههای پروپاگاندا و درنهایت شکلگیری جنبشهای اجتماعی. این محصولات فناوری در کنار امکانهای ارتباطی بینظیری که فراهم کردهاند از ما کارگرانی بدون مزد هم ساختهاند، ما کاربرانی که روزانه تجربه زیسته خود را در قالب محتوای متنی یا چندرسانهای در این شبکهها «به اشتراک» میگذاریم و در میان انبوهی از کاربران دیگر بر سر موضوعات اجتماعی و اقتصادی بحث و تبادل نظر میکنیم.