در هر دورانی آن دسته از فناوریهای ارتباطی که در دسترس مردم قرار میگیرند و نیز نحوه استفاده مردم از آنها بر روی مسائل مربوط به آزادی بیان تأثیر میگذارند. [حدود] بیست سال قبل، در سال 1997، که من کار روی «پروژه جامعه اطلاعات» را در دانشگاه ییل آغاز کردم، تازهتازه داشتیم وارد عصر اینترنت میشدیم. اکثر مردم هنوز از مودمهای دایلآپ استفاده میکردند، هنوز خبری از فیسبوک، گوگل، یوتیوب، اینستاگرام یا اسنپچت نبود و چیزی بهنام آیفون وجود نداشت. در همین بیست سال ما وارد فاز جدیدی شدهایم بهنام «جامعه الگوریتمی» که در آن پلتفرمهای شبکههای اجتماعی بزرگ و چندملیتی میان دولتهای ملی سنتی و مردم عادی قرار میگیرند و از الگوریتمها و هوش مصنوعی برای کنترل مردم استفاده میشود.
در عصر دیجیتال بر یکی از اهداف اصلی آزادی بیان تأکید شده است. هدف آزادی بیان پرورش یک فرهنگ دموکراتیک و پاسداری از آن است. فرهنگ دموکراتیک فرهنگی است که در آن، همه افراد فرصتی عادلانه دارند برای مشارکت در معناسازی و تأثیرگذاری متقابل برای ساخت فردیت خود.