خشونت بازار

نیرویی مخفی «روزنامه‌نگاری» را تحت فشار گذاشته است. این نیرو، خیلی خلاصه بگویم، خبرنگاران را اخراج می‌کند و تحریریه‌ها را در سراسر ایالات متحده و سایر کشورها به نابودی می‌کشاند. هرکه هم که هنوز سر کار مانده‌ است باید تحت فشاری متزاید کار کند. این فشار حرفه‌ و صنف روزنامه‌نگاری را خوار و خفیف می‌دارد.

این نیرو چیزی نیست جز «بازار»، نظامی متشکل از روابط قدرت و تخصیص منابع که ــ خاصه در ایالات متحده که در بازارش عمدتاً خبری از نظارت دولت یا قانون نیست ــ تعیین می‌کند کدام بخش‌های روزنامه‌نگاری تأمین مالی شوند و کدام بخش‌ها به امان خدا رها شوند تا به خاک سیاه بنشینند. دموکراسی هم که مصدعِ منطق بازاری حاکم بر این نظام نمی‌شود. این منطق فقط به‌دنبال سود است، آن‌هم معمولاً از راه تبلیغات.