از ده روزی که اینترنت کشور در سال ۱۳۹۸ قطع شد، تا به امروز، گردشگری ایران هنوز نتوانسته است خسارات وارده در آن مقطع را جبران کند. از یک سو، بیاعتمادی و کمرنگ شدن تعاملات با بسیاری از شرکا و طرفهای تجاری در پی قطع اینترنت در ایران، و از سوی دیگر، تجربه گردشگرانی که در شهرهای مختلف کشور به اینترنت دسترسی نداشتند و از خانواده و دوستانشان بیخبر مانده بودند، اثری عمیق بر اعتماد مخاطبان بینالمللی گردشگری ایران گذاشت. اتفاقاتی که، پیدرپی، بعد از آن قطع ارتباط با دنیا رخ داد چنان آسیبی به بازار گردشگری ایران وارد کرد که کسی نمیداند با چه تدبیری و در چه زمانی میتوان جبران خسارت کرد. برخی فعالان گردشگری تصور میکردند شیوع عالمگیر ویروس کرونا مهلکترین و آخرین ضربه را بر پیکر نحیف بازار گردشگری ایران خواهد زد. اما خیلی زود به این نتیجه رسیدند که ممکن است وضعیت نگرانکنندهتر هم بشود. پردهبرداری از «طرح صیانت» بار دیگر آشوب به دل فعالان گردشگری ایران انداخت. محدودیت دسترسی به اینترنت، در پی اجرای این طرح، تبعات بسیار سنگینی برای گردشگری کشور خواهد داشت، از جمله تشدید رکود گردشگری و انزوای هرچه بیشتر گردشگری ایران در بازار جهانی.